Heimspekisjóður Brynjólfs Bjarnasonar

Brynjólfur Bjarnason fæddist árið 1898 og stundaði sem ungur maður nám í Kaupmannahöfn og Berlín. Heimspekiiðkun og önnur fræðastörf Brynjólfs véku þó fyrir pólitísku starfi fram á efri ár, því hann var í framvarðasveit íslenskra sósíalista, sat á alþingi og gegndi ráðherraembætti. Framlag hans til íslenskrar heimspeki verður seint ofmetið enda má segja að hann hafi unnið brautryðjendastarf í heimspekiiðkun hér á landi. Þegar Brynjólfur hóf að rita um heimspeki á 6. áratug síðustu aldar, var hann nánast einn á landinu að fást við slíkar skriftir. Eftir að kennsla í heimspeki sem sjálfstæðri grein var tekinn upp við Háskóla Íslands upp úr 1970 komst Brynjólfur í ágæt kynni við marga nemendur og kennara við skólann í gegnum sameiginlegt áhugamál. Var hann meðal annars gerður að fyrsta heiðursfélaga Félags áhugamanna um heimspeki. Rit á borð við Forn og ný vandamál (1954), Á mörkum mannlegrar þekkingar (1965) og Lögmál og frelsi (1970) bera þekkingu Brynjólfs og innsýn í sígild vandamál heimspekinnar vitni. Brynjólfur lést árið 1989. Það var ósk Brynjólfs sjálfs að styrkja íslenskan heimspeking til náms, en það voru dóttir hans Elín Brynjólfsdóttir og Gottfred Vestergaard sem stofnuðu sjóðinn sem hefur þetta að markmiði.